In augustus 1954 begon ik mijn zeemansloopbaan bij de V.N.S. als Stuurmansleerling op de Boschfontein. Ze lag toen bij de ADM - werf in Amsterdam Noord en ik moest me, zoals gebruikelijk, melden aan boord met alle uitrusting, aldus de V.N.S.-brief. Dus daar stond ik met een paar grote koffers op de kade en keek op tegen de hoge romp van de lege Boschfontein. De meester van de werfkraan was zo vriendelijk mijn koffers met de kraan aan boord te zetten. Mijn eerste klus was een zure haring halen voor de 1e Stuurman bij de visboer, die bij de poort stond. Na een paar dagen de kustreis op, daarna de grote reis naar Oost Afrika via Southampton om Engelse passagiers op te pikken. Verder via Marseille en Genua naar het Suezkanaal en via Port Sudan naar Mombasa. Langs de kust, Zanzibar, Dar-es-Salaam, Lindi en drie keer Tanga. Daarna terug via Rode en Middellandse Zee waarbij ook Barcelona werd aangelopen. De gegevens van de aanloophavens heb ik nog in mijn zeevaartkundige tafels staan. Dat deden veel stuurlieden en dus heb ik nu een mooi naslagwerk.Na afloop van de grote reis moest ik ook de kustreis mee en ergens in december 1954 stapte ik van de Boschfontein af.Een paar jaar later in de herfst van 1958, ik was inmiddels 3e Stuurman, kwam ik hetzelfde schip weer tegen, inmiddels verbouwd en omgedoopt in Boschkerk. Ze zou een reis maken naar Bombay/Karachi, toen ze vlak voor vertrek en vol met lading in brand vloog in de Rijnhaven in Rotterdam. Een grote fik, die een paar dagen geduurd heeft. De lading werd allemaal gelost en ze werd leeg en deels uitgebrand op de palen gelegd ergens in de Waalhaven. Daar kwam ik aan boord. Een trieste aanblik, zo half uitgebrand en overal rook je nog de brandlucht. Ik geloof dat de machinekamer ook flink uitgebrand was, want er was geen elektra meer aan boord. Er was alleen een wachtsman van de wal aan boord en ondergetekende als Stuurman van de wacht. Een paar weken heb ik daar wacht gelopen, toen bekend werd dat ze gesloopt zou worden. Twee dagen voor kerst 1958 kwam er een Duitse sleper om haar weg te brengen. Ik heb het laatste havenjournaal van de Boschkerk ingevuld, zodat ik de laatste V.N.S.’er was, die eenzaam van haar afscheid nam. Daarna ging ik met studieverlof voor mijn 2e rang.