Het schoonmaken van boekenplanken in mijn studeerkamer, weliswaar in opdracht
van mijn vrouw, heeft minstens twee voordelen. Alles wordt schoon en stuk voor
stuk neem je studieboeken, leesboeken en alle stukken uit je privé archief in de
hand. Je begint ze door te bladeren en daarbij kom je verrassingen tegen. Een
aantal keren kwam het voor dat ik een boekje, schrift of aantekeningen tegen
kwam, waarbij ik dacht: ’Verrek, wat leuk, ik wist niet eens meer dat ik dat
had’. Je begint te lezen of je legt het apart weg om later te lezen. Zo kwam ik
een gekartonneerd schriftje tegen, met uitgewerkte elektro opgaven uit mijn
studietijd voor diploma B2. Het schrift was half vol. Per ongeluk draaide ik het
om, begon te bladeren en toen bleek het tot mijn stomme verbazing een oud
machinekamer wachtboekje van de Meliskerk te zijn, half volgeschreven met
machinistentaal. Zelf heb ik inderdaad op de Meliskerk gevaren, als 4e Wtk twee
lange reizen in 1963. Maar al lezende kwam ik er al snel achter dat de notities
in het boekje van voor mijn tijd waren, nl uit 1960. Ik heb dit schriftje niet
weggelegd, maar ben gaan zitten lezen. Ik vergat de tijd of waar ik mee bezig
was, ik rook de geur van stoom samen met stookolie en hoorde de generatorturbine
brommen en de voedingpomp kreunen.
Ademloos heb ik zitten lezen. Wat leuk om weer even aan boord van een Victory te
zijn. Omdat de koopvaardij van die jaren denk ik nooit meer terugkomt zoals die
toen was en zeker niet meer met stoomschepen zoals dit schip van het Victoy
type, heb ik de moeite maar genomen om alles netjes uit te typen, dan kan ik er
misschien ook nog anderen een plezier mee doen.
We moesten allemaal hard werken in die periode, afzien in de warmte. Soms was
het 59 gr. Celsius op de manoeuvreerstand en stond je te kokhalzen doordat er
een zoutpil in je keel bleef hangen. Bij het manoeuvreren in de Perzische Golf
legde de Hwtk lapjes met ijswater in je nek ter verkoeling. Voor een klusje op
de stoomdrum haalde je onder de fan even diep adem, je gereedschap in een emmer
met water en dan twee minuten om te sleutelen.
Het eten was wel eens pet en een reis die af en toe langer werd dan gehoopt,
maar over een ding zijn de meesten het wel eens, het was een prachtige tijd op
die oudere en nieuwere schepen van de Nederlandse Koopvaardij rond de jaren 1960
en 1970.
Bij het overschrijven heb ik zoveel mogelijk dezelfe taal gebruikt als uit het
wachtboekje, met dezelfde toen gebruikelijke spelling en machinisten
afkortingen. Dagen en maanden werden toen nog met hoofdletters geschreven en een
ieder had zijn eigen wijze om de datum op te schrijven.In een enkel geval heb ik
de echte naam vermeld van diegene die de aantekeningen had gemaakt. In een enkel
geval heb ik de naam veranderd en voor de rest heb ik de namen weggelaten.
Privacy redenen zullen we maar zeggen.
Meliskerk op de rede van Bushire – P.G. Foto Wout Krispijn
In juli 1945 door Betlehem-Fairfield Shipyard Inc. te Baltimore met bouwnummer
2485 opgeleverd als Haverford Victory aan United States War Shipping. In 1947
aangekocht en Grijpskerk resp. Meliskerk herdoopt. In 1964 door de V.N.S.
verkocht aan Marcieria Compania Naviera S.A. te Griekenland en herdoopt in
Persian Cambayes II. In 1970 verkocht aan Time Lines Panama en herdoopt in Tien
Tai. Op 27 februari 1972 aangekomen bij Cin Ho An Steel & Iron te Kaohsiung op
Taiwan voor de sloop.
Wachtboekje
Hier volgt dan de geciteerde tekst uit het machinekamer wachtboekje:
09–09–1960.
Hedennacht tnks 4A alle drie stijfvol met drinkwater opvullen. Alles staat goed!
Afsluiters kunnen zonder meer gesloten worden. Let op mangat deksels. Wachtlopen
volgens instructiemap.
2eWtk
Byzonderheden:
1. Bij brandronde ontdekt dat via fankoker van het verfhok
machinedienstachterkant, een grote hoeveelheid water naar binnen is gekomen,
welke over de drempel van het verfhok in de gang ervoor is gestroomd. Voorlopige
schade een baal natte lappen. Het water is via het dek in de koker gestroomd. De
bovenste koker is nl. bij het dek afgebrand.
2. Om omstreeks elf uur, miste ik de donkeyman; was nergens te vinden. Heb
overal gezocht, tot in het dok toe. Om 01.00 uur kwam hij stomdronken van de wal
terug, waarop ik hem van het schip stuurde, niet capabel om nog enig werk te
verrichten.
Eerst nadat ik hem gedreigd had hem door de politie van boord te laten halen,
ging hij uit eigen beweging weg. Ik kon geen telefoonnummer van Unitas vinden om
een nieuwe donkeyman te vragen, zodat verder geen donkeyman meer aan boord was
tot half zeven. Zijn naam was Hendriksen. Ook heb ik de inspectie van de V.N.S.
nog niet ingelicht, daar het al zo laat was. Getuigen waren de Stuurman van de
wacht 2e Stuurman van de Berg en de wachtsman van de wal de heer Oudenaarden.
Getekend door 2e Stuurman, 4e Wtk en wachtsman. |