Voor het KNMI zijn meteorologische waarnemingen op zee van groot belang voor weersverwachtingen en klimaatonderzoek. Het KNMI heeft in de 19e eeuw het verrichten van waarnemingen aan boord sterk gestimuleerd. Het is voor het KNMI een goede zaak dat op vele schepen dit op een goede wijze wordt aangepakt. De 3e Stuurman van de Servaaskerk was iemand die met veel enthousiasme deze taak op zich had genomen. Fanatiek hield hij alles in de gaten of alles wel verliep zoals het KNMI het wilde. Hij vond het de gewoonste zaak van de wereld dat de waarnemingen werden gedaan en ook werden doorgegeven. Niets ontging hem en hij kon zijn geluk dan ook niet op, toen hij op een avond een echte bolbliksem waarnam. Alles wat hij gezien had werd uiterst precies weergegeven in het meteojournaal. Bij het overgeven van de wacht had hij natuurlijk over niets anders iets te melden, hij was er vol van. De bolbliksem was nog dagen lang (zeker voor de 3e Stuurman) onderwerp van bijna ieder gesprek.
Voor de Chinese bemanning was de bolbliksem niet zo van belang, die zaten in gedachten al bij het vieren van het Chinese nieuwjaar. Over een paar dagen was het zo ver en aangezien de Chinezen voor dek-, machine- en civiele dienst allen uit een andere streek van China kwamen met ieder zijn eigen taal, was het gevolg dat iedere dienst ook een eigen feest had. Bij alle drie de disciplines werden de officieren uitgenodigd met als gevolg dat iedereen aan het einde van het feest teveel gegeten en gedronken had. ‘Ik ben zo vol en bol’, zei één van de leerlingen, ‘dat ik me net een bolbliksem voel’.
Deze opmerking bracht de Stuurlui op het idee dat het tijd werd om de 3e Stuurman eens lekker te pakken te nemen. Een plan werd gesmeed, waarbij vele ideeën de revue passeerden. Van brieven van het KNMI en de medische dienst van de VNS werden de briefhoofden gekopieerd en zo kon men in eerste oog opslag volkomen waarheidsgetrouwe brieven maken. In de brief van het KNMI werd geschreven dat de stuurlui van tegenwoordig de zaken niet zo nauw meer namen. Ze zagen allerlei dingen die in werkelijkheid wel waar konden zijn, maar zo werden opgeblazen dat ze als onwezenlijk werden afgedaan. Een goed voorbeeld is de bolbliksem, hierover doen de meest fantastische verhalen de ronde.
De brief van de medische dienst kwam er op neer, dat iemand die meteorologische waan ideeën had en er ook nog melding van maakte, zich toch minstens na de reis diende te melden voor een nader medisch onderzoek.

In Singapore werden deze brieven gepost en verstuurd naar de kapitein (die natuurlijk ook in het complot zat) van de Servaaskerk met als adres het agentschap in Manilla.
Enkele uren nadat de Servaaskerk in Manilla was afgemeerd riep de kapitein alle Stuurlieden bijeen. Toen alle stuurlui aanwezig waren bleef te kapitein om de spanning nog iets op te voeren nog even zwijgen, maar aan zijn gezicht was te zien dat er wel wat loos was. Van de schrobbering, die toen volgde lusten de honden geen brood, laat staan de 3e Stuurman.. Van nu af aan moest de kapitein zelf eerst alle meteorologische waarnemingen zien, voordat ze werden verzonden. De 3e Stuurman die in de gaten kreeg dat hij de oorzaak van de alle ellende was, vroeg de Kapitein of hij de brieven zelf ook mocht inzien, hetgeen natuurlijk direct werd toegestaan.
Tijdens het lezen van de brieven kon je zien dat hij steeds bozer werd. Toen hij uitgelezen was, gooide hij woest de brieven op tafel met de woorden: “Al valt de hemel naar beneden en staat de zee in brand nooit krijgen ze van mij meer meteo waarnemingen”. Kwaad verliet hij de hut van de Kapitein, de Kapitein en de andere Stuurlui rood van het ingehouden lachen achterlatend. Weer was de bolbliksem, maar nu met een iets ander strekking, het gesprek van de dag.
Voor het KNMI is de 3e Stuurman later gelukkig wel van gedachten veranderd, zodat zijn waarnemingen als vanouds werden verzonden.