Als je enige dagen met de boot in Genua lag, was het Straatje van Alles de onweerstaanbare magneet die (bijna) iedere zeevarende naar zich toe trok. Niet dat het nu meer of minder walglijk was dan de Reeperbahn, Soho, Chocolatstreet in Bombay of zelfs Ilo-Ilo op de Filippijnen, maar ja, je ging gewoon.
Richting Straatje van Alles kwam je Tangs het Palazzo Doria, een enorm statig paleis uit vroeger tijden, waar de American Mission to Seamen trachtte gezelligheid te geven aan zeevarenden en persoonlijk vond ik het er altijd erg gezellig. De toiletten in de kelderspelonken stonken als de veemarkt in Purmerend tijdens sluitingstijd, maar boven druiste de muziek en de gastvrijheid.
Op de heen- en terugreis ging ik er altijd even langs, alleen al om Sylvana, in mijn ogen het voorbeeld van de echte vrouw, even te zien en dat maakte voor mij de reis ergens weer goed.
Niet dat we iets hadden, want Sylvana had met niemand iets hoewel zij een ieder het gevoel gaf dat hij een speciaal plekje in haar hart had. We maakten een praatje, ze vertelde hoe het met haar sinds de laatste keer gegaan was en rende dan weer als serveerstertje weg om her en der potten bier op tafeltjes te zetten, om dan toch weer bij mijn tafeltje te belanden. Dit was dan even haar rustpunt. Zonder iets te zeggen, legde ze dan haar hand op mijn hand en wellicht droeg zij hiermee het ware in de Mission to Seamen uit.
Mijn laatste reis... Sylvana, wij zien elkaar nooit meer... ik stop met varen... wij zien elkaar nooit meer, begrijp je dat?
Ze knikte en een omhelzing volgde, die zoen, haar zoen, zal ik nooit vergeten.

Genua, 1961

Het schip was bezig of te meren,en lag nog ongeveer 20 meter van de kart in Rotterdam... Toen kwam de order per megafoon van de brug:::
Kees... spring aan de wal ... ! !
Vanaf de wal begon de vrouw van Kees?? te gillen... Kees niet springen..het is nog veel te ver.!!

Tijdens het lossen van de lading, stond de HWTK tezamen met een Engelse passagieres over de reling geleund en het meisje vroeg, wat zou er allemaal in de kisten zitten... Op een van de kisten stood: Livera-maandverband-.en de Meester vertaalde dit letterlijk aan de juffrouw..::This are Man-hole Covers..!
(voor de niet techneuten , Mangatdeksels--Ketel-inspectie luiken.

Een van de stuurlieden, die de wacht had tijdens het lossen had voor een container met een speciale bestemming een lichter nodig en vroeg aan een van de waljongens... I must have a lighter..de jongen, (een niet roker ??) had geen lighter en de stuurman bleef maar schreeuwen om de lighter.
Toen de waljongen uiteindelijk terug kwam met een Ronson in cadeauverpakking (doosje met rood filt..) was de mast vol en de ware explosie volgde...

De HWTK Koolmees,was een verwoed schaker en tijdens de reis bleef hij altijd iedereen uitnodigen voor *POTJE SCHAAK* en hij won altijd!! Op een dag had hij een stoker aan tafel, die maar van hem bleef winnen en toen de Meester hem vroeg, hoe dat kon..zei de stoker... Meester, als je 10 jaar in de lik gezeten hebt, dan leer je wel schaken!!

Een HWTK, al jaren op hetzelfde schip, had als hobby... Canaries kweken en had zijn hut vol kooien en broedhokjes..Een Engelse passagieres heel geïnteresseerd in vogeltjes ..kwam de verzameling bekijken en de HWTK zei tegen haar ... heel ..trots ::Yes,I fok them myself..!!

1. Gewoon, al mijn ooms, neven en vader waren Kapitein Stuurman, Machinist of enz.enz. en ik ben niet gewaarschuwd, zelfs niet door mijn moeder!

2. Ik heb Hollands Glorie van Jan de Hartogh gelezen en het niet helemaal begrepen; achteraf?

3. Ik kom uit Texel, Vlieland, Terschelling. Vlissingen of Yerseke, Breskens en dan weet je niet beter. Zelfs de 'heavy landing' van de Lieve Vrouwekerk op Vlieland, bracht mij niet tot inkeer!

4. Om mijn familie te shockeren en te pesten, als zoon van een Dominee, Schoolmeester of Politieagent (zonen van Pastoors tellen niet mee, voor hen wordt al op zeer jeugdige leeftijd besloten? Neen, van Nonnen ook niet!).

5. Ik had op school altijd een tien voor aardrijkskunde en wilde weten of het wel waar was?

6. Als kind ben ik van Indie naar Nederland gevaren met de Indrapoera, Groote Beer, Oldebarneveld en dan zag je al die mannen met die gouden strepen en die buigende bediendes en dat lekkere eten, neen dat was het helemaal!

7. Een verloren liefde of een draak van een schoonmoeder, dit laatste vaak een aanzet om te blijven varen!

8. Van het Seminarie getrapt en clan de kont tegen de krib gegooid, omdat het kruis niet de zaligheid bond, die het beloofd was, helaas achteraf. 'Het Straatje van Alles' ook niet!

9. Als kind een Stoommachientje krijgen voor je verjaardag en dat droombeeld niet los kunnen laten?

10. Een jeugdtrauma aan een te lang lidmaatschap bij de Zeeverkenners overgehouden?

11. Of gewoon, omdat het beroep 'Zeevarende', technisch, nautisch, civiel, met of zonder 'strepen', je de kans gaf binnen een breed scala van disciplines en verantwoordelijkheden jegens schip en een ieder, je vak uit te kunnen oefenen en ook van je vrijheid te kunnen genieten.

12. Die vrijheid om andere volken te ontmoeten met hun manier van denken. Dat die jufrouw in een bar, daar niet via een beroepskeuze bureau terecht gekomen is, en hun eerlijke verhalen soms heel triest zijn en jouw zusje door allerlei omstandigheden ook op die kruk had kunnen zitten!

13. Maar toch, dan ga je het gekozen beroep wel waarderen en zoals Wilhelmina (die van het Fonds ) eens zei, We ben ik, datik dit mag doen?' Dit gaat te ver, want zij had geen keus?! Dan is het temeer prachtig als je de keus had en gekozen hebt. Goede Vaart.
    
    (]an Nieuwenburg, zoon van een Schoolmeester vandaar!)